Bijzondere Ontmoetingen in de Uitvaartwereld

Sinds ik in mei ben gestart met Charon Troost – heb ik een rijkdom aan bijzondere ontmoetingen mogen ervaren. Deze ontmoetingen hebben mij diep geraakt en bevestigd waarom ik ooit voor de uitvaartwereld heb gekozen. Het werk dat ik nu doe, gaat niet alleen over producten of diensten, maar over het bieden van troost en het creëren van betekenisvolle momenten voor nabestaanden.

In mijn loopbaan heb ik op verschillende plekken met mensen mogen werken en hun emoties; zoals in het hospice en bij DELA tussen 2011 en 2019. In het hospice kwam ik vaak dezelfde nabestaanden later nog eens tegen, waarbij we herinneringen deelden aan het afscheid van hun dierbaren. Bij DELA ontmoette ik veel uitvaartverzorgers en collega's van andere ondernemingen. Ik heb geleerd dat in de uitvaartwereld menselijke verbinding ook centraal staat. Dit merkte ik weer toen ik oude bekenden tegenkwam tijdens de VTU Vakdag. Het waren mensen die mij herkenden van mijn stem, of van mijn berichten op sociale media. Het voelde als thuiskomen in een netwerk van gelijkgestemden, die allen werken met hetzelfde doel: het bieden van steun en troost.

Toch blijven de meest bijzondere ontmoetingen voor mij de momenten wanneer mensen bij mij thuis komen om een urn of sieraad te bespreken. Mensen komen bij ons langs met foto’s, verhalen en soms een hart vol verdriet. Ze zoeken een manier om hun geliefde een tastbare plek in hun leven te geven. Deze gesprekken zijn vaak intens en soms zwaar, maar ze geven ook een enorme voldoening. Het moment waarop zij de urn of het sieraad ontvangen en met een glimlach of een gevoel van rust vertrekken, bevestigt voor mij dat dit werk waardevol en noodzakelijk is.

Ook op beurzen ontstaan bijzondere ontmoetingen. Een beurs als De Dood Leeft .be" in België, bijvoorbeeld, trekt een divers publiek. Sommige bezoekers zijn zoekende, anderen bereiden zich bewust voor op hun eigen afscheid. Tijdens onze beursmomenten in Willebroek en binnenkort in Hasselt ervaarde ik hoe openhartig mensen durven te zijn. Er komen bezoekers langs die, zonder woorden, een diepe indruk achterlaten. Ze volgen lezingen en workshops.. Hun aanwezigheid blijft hangen,maar ook mensen waar je intense gesprekken mee hebt,en je raken door hun levensverhaal …..en dat zorgt weer voor gespreksstof op de weg terug naar huis.

Werken in de uitvaartwereld betekent werken met verhalen, met herinneringen, en met emotie. Het is het "er zijn voor iemand" dat voor mij de kern vormt van dit vak. Elke ontmoeting herinnert me aan het belang van medeleven en verbondenheid, en het besef dat ik een verschil mag maken – al is het maar een klein stukje in hun reis......